Κατά του Θερινούς μήνες, το Γενί Τζαμί και το Αλατζά Ιμαρέτ θα είναι ανοιχτά για το κοινό, ως μνημεία.
1. Γέννηση, καταγωγή και εκπαίδευση
Ο Παναΐτ Ιστράτι (1884-1935) ήταν ρουμανικής καταγωγής δίγλωσσος συγγραφέας (έγραψε στα ρουμανικά και τα γαλλικά). Το όνομα που αναφέρεται στο πιστοποιητικό γέννησής του ήταν Γεράσιμος (Gherasim): «Έτος: χίλια οκτακόσια ογδόντα τέσσερα, μήνας: Αύγουστος 11, 10.00 μ.μ. Αυτό το πιστοποιητικό γεννήσεως εκδόθηκε για το παιδί που ονομάζεται Γεράσιμος, φύλο: άρρεν, γεννημένο εχθές, Παρασκευή, δέκα του μηνός στις επτά μετά μεσημβρίας στη Βραΐλα, στην κατοικία της μητέρας του που βρίσκεται στην οδό Ρομάνα (Romană) […]. Τέκνο της κυρίας Ζόιτα Στόικα Ιστράτι (Joiţa Stoica Istrate), ετών 29, χριστιανής ορθόδοξης, επάγγελμα: υπηρέτρια».1
1944, στο Σαλό της βόρειας Ιταλίας, τέσσερις φασίστες που εκπροσωπούν τις βασικές μορφές εξουσίας κλείνουν διά της βίας σε απομονωμένο παλάτι μια ομάδα παρθένων αγοριών και κοριτσιών. Τρεις πόρνες αφηγούνται τις εμπειρίες τους, ενώ οι ενήλικες εξαναγκάζουν τους κρατούμενους να συμμετάσχουν σε πράξεις ακραίου και σαδομαζοχιστικού σεξ.
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό φωτογραφικό οδοιπορικό της Ντόρας Μηναΐδη και της Μαρίας Φακίδη στις χώρες τις Μεσογείου, όπου εγκαταστάθηκαν Άραβες. Από τη Συρία και την έρημο Oυάντι Ραμ της Ιορδανίας στην ελληνορωμαϊκή Σαμπράθα της Λιβυής, στις κάσμπες του Μαρόκου και από εκεί στις βυζαντινοαραβικές εκκλησίες στο Παλέρμο και το αραβικό παλάτι της Αλάμπρα στη Γρανάδα.
«Από όλα μου τα έργα, το Canto General είναι μια όαση, ένα λαϊκό έργο που σμίγει δύο πολιτισμούς» είπε, μεταξύ άλλων, ο Μίκης Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με αφορμή την παρουσίαση του έργου του “Canto General” σε ποίηση του Νομπελίστα Xιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούδα, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, την Τρίτη 17 Ιουλίου, στις 21:00 το βράδυ, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Στις 2 Ιουλίου του 1942, τα περισσότερα από τα παιδιά του Lidice, ενός μικρού χωριού της τότε Τσεχοσλοβακίας, παραδόθηκαν στο τοπικό γραφείο της Γκεστάπο. Τα 82 παιδιά στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εξόντωσης στο Chełmno, 70 χιλιόμετρα μακριά, όπου δολοφονήθηκαν με δηλητηριώδη αέρια. Το γλυπτό της Marie Uchytilová αποτελεί φόρο τιμής σε αυτά τα παιδιά.