O Yousef Alhelou είναι Παλαιστίνιος δημοσιογράφος και πολεμικός ανταποκριτής. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γάζα, σπούδασε με υποτροφία στην Οξφόρδη και ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Τους τελευταίους μήνες έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο για την κάλυψη του πολέμου, αλλά και για την πρωτοβουλία του να συγκεντρώσει χρήματα μέσω crowdfunding προκειμένου να βγάλει την οικογένειά του και άλλους πρόσφυγες από τη Γάζα, ενώ ο λογαριασμός του στο Instagram έχει ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο ακολούθους.
Μας μιλά για όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη και στέλνει τα δικά του μηνύματα στον κόσμο.
● Πώς θα περιέγραφες τη ζωή στη Γάζα αυτή τη στιγμή σε έναν άνθρωπο που δεν έχει βιώσει στο παρελθόν έναν πόλεμο, πόσο μάλλον μια γενοκτονία;
Η Γάζα είναι μια απομονωμένη περιοχή ξεχασμένη από όλο τον κόσμο, μια τεράστια υπαίθρια φυλακή που στερείται όλες τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες και ελέγχεται πάντα και για τα πάντα από το Ισραήλ. Δεν είναι ανεξάρτητη, ποτέ δεν ήταν, αφού όλη της η οικονομία βασίζεται στην ισραηλινή οικονομία. Ακόμα και το νόμισμα στη Γάζα είναι το ισραηλινό σέκελ. Πριν από τον πόλεμο, από το 2006 και μετά, είχαμε ρεύμα μόνο 10 ώρες την ημέρα. Τώρα πια δεν υπάρχει καθόλου ρεύμα. Στη Γάζα διεξάγεται ένας διαρκής πόλεμος. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πλησιάσουν καν τη θάλασσα, καθώς πολεμικά πλοία του ισραηλινού στρατού σκοτώνουν εν ψυχρώ όποιον τολμήσει να κάνει κάτι τέτοιο. Το Ισραήλ πλέον έχει μετατρέψει τη Γάζα από στρατόπεδο συγκέντρωσης σε ένα στρατόπεδο εξόντωσης.
Οι δημοσιογράφοι στη Γάζα είμαστε οι φωνές όσων έχουν χάσει τις φωνές τους
● Ποια είναι η απάντησή σου σε όσους (πολίτες και πολιτικούς) αμφισβητούν το αν ό,τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη είναι μια γενοκτονία;
Τι σημασία έχει η ορολογία; Δεν θα έπρεπε να μας νοιάζει τόσο πολύ η ορολογία. Δεν θέλουν να το ονομάσουν γενοκτονία; Θέλουν να το πουν αλλιώς; Να το πουν εθνοκάθαρση, μαζική δολοφονία; Οπως και να το ονομάσουν, τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει ό,τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη. Μας δαιμονοποιούν και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, ενώ δεν σέβονται το Διεθνές Δίκαιο. Η ιστορία θα θυμάται το Ισραήλ ως μια μη δημοκρατική χώρα που έκανε φρικτά εγκλήματα εις βάρος αθώων ανθρώπων. Η ατιμωρησία πρέπει να τελειώσει, αρκετά πια!
● Πώς είναι να είσαι δημοσιογράφος στη Γάζα;
Οι δημοσιογράφοι στη Γάζα είμαστε οι φωνές όσων έχουν χάσει τις φωνές τους. Εχει πολλούς κινδύνους και ρίσκα, όμως αξίζει. Στη Γάζα όλοι θέλουν να γίνουν δημοσιογράφοι, γιατί θέλουν να βοηθήσουν. Εκεί όποιος έχει μια κάμερα κι ένα μικρόφωνο είναι δημοσιογράφος, γι’ αυτό και η δημοσιογραφία των πολιτών μέσω των social media είναι τόσο σημαντική σε αυτόν τον πόλεμο. Το να είσαι δημοσιογράφος στη Γάζα είναι ένα προνόμιο, ένα ηθικό καθήκον.
● Πιστεύεις ότι σε αυτόν τον πόλεμο ο «πόλεμος της πληροφορίας» μπορεί να κερδηθεί υπέρ των Παλαιστινίων;
Τον έχουμε ήδη κερδίσει. Είναι ένας διαδικτυακός πόλεμος αυτός ο πόλεμος της πληροφορίας και τον έχουμε κερδίσει σίγουρα, από τις πρώτες κιόλας ημέρες. Μέσω των social media μπορούμε να απομυθοποιούμε και να αποδυναμώνουμε την ισραηλινή προπαγάνδα.
● Γιατί το Ισραήλ στοχοποιεί τους δημοσιογράφους;
Γιατί οι δημοσιογράφοι τούς εκθέτουμε. Γιατί οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούμε μόνο τη φωνή μας αντί για όπλα για να παλέψουμε και τα καταφέρνουμε.
● Γιατί πιστεύεις ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει επιβληθεί στο Ισραήλ καμία ουσιαστική κύρωση;
Γιατί έχουν ένα πολύ ισχυρό σιωνιστικό λόμπι, γιατί εξαγοράζουν ψήφους, γιατί εκβιάζουν. Γιατί έχουν μάθει να χρησιμοποιούν για κάθε έγκλημά τους τη δικαιολογία «είμαστε τα θύματα του Ολοκαυτώματος» κι έτσι όλοι κάνουν πίσω.
● Φτάνει πραγματικά ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα;
Η ανθρωπιστική βοήθεια που φτάνει στη Γάζα είναι κυριολεκτικά μια σταγόνα νερού σε ολόκληρο ωκεανό και όλη η ιστορία που έχει δημιουργηθεί γύρω από την ανθρωπιστική βοήθεια είναι μόνο για επικοινωνιακούς σκοπούς. Η αλήθεια είναι ότι πυροβολούν τους ανθρώπους που περιμένουν στις ουρές να πάρουν λίγο αλεύρι για να μπορέσουν να φτιάξουν ψωμί, είναι το λεγόμενο «flour massacre» (σφαγή για το αλεύρι).
● Θα ήθελες να μοιραστείς μια ιστορία από τη Γάζα που δεν θα διαγράψεις ποτέ από το μυαλό σου;
Τον Δεκέμβριο έχασα την αδερφή μου. Το κτίριο στο οποίο βρισκόταν κατέρρευσε και δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι μέχρι σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να βγάλουμε το σώμα της από τα ερείπια. Δεν καταφέραμε να τη θάψουμε. Την είδα το περασμένο καλοκαίρι, οπότε χαίρομαι που την είδα πριν τη σκοτώσουν. Μια άλλη ιστορία που δεν θα ξεχάσω είναι όταν ένας παππούς είδε το πτώμα της εγγονής του και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν νεκρή. Προσπαθούσε να της ανοίξει τα μάτια και της μιλούσε ασταμάτητα.
● Εχεις κάποια ιστορία με την οποία θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο για την Παλαιστίνη;
Κάθε φορά που βλέπω ανθρώπους να υποστηρίζουν την Παλαιστίνη, να κρατάνε την παλαιστινιακή σημαία, να φωνάζουν συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης, να δείχνουν έμπρακτα την αγάπη και την αλληλεγγύη τους για τους Παλαιστίνιους, νιώθω ότι η απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι πολύ κοντά. Δεν θα εκλείψουμε. Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
● Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να προστεθεί στη συνέντευξη;
Δεν ζήτησα να είμαι Παλαιστίνιος, απλά στάθηκα τυχερός!
* Τελειόφοιτη στην κατεύθυνση Δημοσιογραφίας στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών
Πηγή: efsyn.gr
