Της Ελένης Αναστασιάδου
Oπως έγινε γνωστό, τις τελευταίες μέρες στην υπόθεση του γνωστού ποινικολόγου Α. Λύτρα, σε βάρος του οποίου ασκήθηκε δίωξη για την κακοποίηση της συζύγου του, ο γιατρός που εξέτασε την γυναίκα που έφερε τραύματα δεν κοίταξε απλώς να κάνει τη «δουλειά» του.
Ειδικότερα, το πρωί της Κυριακής, Α. Λύτρας και η σύζυγός του, η οποία είναι επίσης δικηγόρος, πήγαν σε μια κλινική, καθώς η γυναίκα είχε τραύματα και εμφανείς κακώσεις, τα οποία υποστήριξαν πως προήλθαν από πτώση στις σκάλες. Ωστόσο, ο γιατρός δεν πείστηκε από αυτή την εξήγηση, καθώς διαπίστωσε ότι τα τραύματά της έμοιαζαν με αυτά που προκαλούνται από ξυλοδαρμό και ειδοποίησε τις Αρχές. Οι ίδιοι οδηγήθηκαν στο γραφείο Ενδοοικογενειακής Βίας του Αστυνομικού Τμήματος Ομονοίας όπου και εκεί ισχυρίστηκαν το ίδιο. Ωστόσο, όταν η 37χρονη ρωτήθηκε από τους αστυνομικούς αν θέλει να εγκαταστήσουν στο κινητό της την εφαρμογή, εκείνη συμφώνησε. Λίγο αργότερα, στο ΑΤ εστάλη η γνωμάτευση του νοσοκομείου και λήφθηκε κατάθεση από τον γιατρό και άμεσα δόθηκε εντολή να σχηματιστεί δικογραφία κατά του κακοποιητή.
Η κατάθεση του θύματος αργότερα, ήταν πολύ διαφορετική από πέσιμο στις σκάλες.
Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να αναφερθεί πως σύμφωνα με το νέο νομοθετικό πλαίσιο, που αντικατέστησε το άρθρο 23 του νόμου 3500/2006 «περί ενδοοικογενειακής βίας», εάν διαπιστωθεί πως τα τραύματα σε επιζώσα έχουν προκληθεί από ξυλοδαρμό, θα πρέπει να ειδοποιηθούν οι αρχές όταν κατά την εξέταση διαπιστώνουν ευρήματα που παραπέμπουν σε ενδοοικογενειακή βία ανεξαρτήτως με το τι δηλώνει το θύμα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η επιζωσα μίλησε και κατέδειξε το σύζυγο της ως υπεύθυνο του ξυλοδαρμούς της. Παρ όλα αυτά, την ίδια μέρα αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικά μέτρα (να μην πλησιάσει την σύζυγό του). Και πάλι το δικαστικό σύστημα υπήρξε αμείλικτο για έναν ακόμη κακοποιητή.
Την επόμενη μέρα, Δευτέρα 17/06 ο κ. Λύτρας παρουσιάστηκε ενώπιον του ανακριτή στην Ευελπίδων, συνοδευόμενος από τον δικηγόρο του, για να αντιμετωπίσει την κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος για βαριά σκοπούμενη βλάβη σε βάρος της συζύγου του
Βέβαια, ο Α. Λύτρας είχε ξανά κατηγορηθεί το 2017 για ενδοοικογενειακή βία από την πρώην τότε σύζυγό του και είχε καταδικαστεί πρωτόδικα. Σε δεύτερο βαθμό, όμως, αθωώθηκε γιατί η πρώην σύζυγος του δεν υποστήριξε την κατηγορία και εμφανίστηκε και τώρα ως μάρτυρας υπεράσπισης. Επιπλέον δεν ξεχνάμε πως ο κ.Λυτρας δήλωνε με αφορμή τις δεκάδες γυναικοκτονίες και περιστατικά έμφυλης βίας, πως «οι ποινές για την ενδοοικογενειακή βία πρέπει να γίνουν βαρύτερες». , Επίσης, μόλις πριν ένα μήνα ήταν ομιλητής σε εκδήλωση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με θέμα «το έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά και έμφυλη βία»…
«Η εργαλειοποίηση της έμφυλης βίας»
Το γεγονός πως μετά την απολογία του αφέθηκε ελεύθερος με τη σύμφωνη γνώμη της ανακρίτριας και του εισαγγελέα, προκάλεσε αντιδράσεις λόγω της αίσθησης ότι η ποινική δικαιοσύνη δεν εφαρμόζεται ισότιμα για όλους. Λίγο μετά, παρενέβη ο Άρειος Πάγος και διατάχθηκε κατεπείγουσα πειθαρχική έρευνα παρά την βαρύτητα της πράξης σε βαθμό κακουργήματος που ομολόγησε ότι τέλεσε. Η παρέμβαση αυτή του Άρειου Πάγου φαίνεται ότι εκτελέστηκε με στόχο να επιστήσει την προσοχή στην υπόθεση και να απαιτήσει αυστηρότερη αντιμετώπιση των δικαστικών αποφάσεων σε παρόμοιες υποθέσεις. Η υπόθεση φαίνεται να έχει γίνει αντικείμενο δημοσίου ενδιαφέροντος και να έχει χρησιμοποιηθεί από την ηγεσία του Αρείου Πάγου και του Υπουργείου Δικαιοσύνης ως αφορμή για να προωθήσουν νομοθετικές πρωτοβουλίες που αναμένεται να επηρεάσουν τη δικαστική διαδικασία και τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος.
Την ίδια στιγμή μάλιστα, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γ. Φλωρίδης, ανακοινώνει μία νέα νομοθετική πρωτοβουλία με στόχο τον περιορισμό των δικαστικών αστοχιών. Αυτή η πρωτοβουλία θεωρείται απευθείας παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Οι προθέσεις του Φλωρίδη ενδέχεται να προκαλέσουν ανησυχίες για τη δικαστική ανεξαρτησία, καθώς η επιδίωξη να ρυθμιστούν πιο αυστηρά οι δράσεις των δικαστών μπορεί να ερμηνευτεί ως προσπάθεια περιορισμού της ελευθερίας λήψης αποφάσεων. Η αντίδραση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων ήταν αμέσως εναντίον της πρόθεσης του υπουργού Δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, η Ένωση υπογράμμισε ότι η κρίση των δικαστών δεν μπορεί να υπαχθεί σε πειθαρχικό έλεγχο και επεσήμανε ότι η ανεξαρτησία του δικαστή είναι θεμελιώδης για τη λειτουργία μιας δημοκρατικής πολιτείας και δεν πρέπει να υπονομεύεται από εξωτερικές πιέσεις ή πειθαρχικούς ελέγχους που επιβάλλονται από τρίτους.
Όλα αυτά υποδηλώνουν πως έχει αρχίσει να αναπτύσσεται μια δημόσια συζήτηση για το πώς πρέπει να επιβάλλεται η δικαιοσύνη. Ορισμένα Μέσα Ενημέρωσης αλλά και η κοινή γνώμη, φαίνεται να επικεντρώνονται στην απαίτηση για αυστηρότερες ποινές. Ταυτόχρονα, οι θεσμοί όπως οι περιοριστικοί όροι, η αναστολή της ποινής και η υπό όρους αποφυλάκιση, αντιμετωπίζονται από αυτήν την οπτική ως έκφραση ακατανόητης επιείκειας. Αντίστοιχα, η προσωρινή κράτηση και οι σκληρές ποινές θεωρούνται ως αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Αυτή η αναπαράσταση είναι συχνά συνδεδεμένη με το φαινόμενο της «ποινικής πολιτικής», όπου οι πολιτικές αποφάσεις και οι νομικές ρυθμίσεις επηρεάζονται από τις δημοσιογραφικές και κοινωνικές αντιλήψεις για το έγκλημα και τη δικαιοσύνη. Αυτό μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες στη λειτουργία του δικαστικού συστήματος και στην ανεξαρτησία των δικαστικών αποφάσεων. Ο Βερβεσός, αναδεικνύει την αντίθεσή του στις παρεμβάσεις που πραγματοποιεί η ηγεσία του Αρείου Πάγου σε δικαστικές υποθέσεις μέσω επικοινωνιακών μέσων και επισημαίνει ότι αυτές οι παρεμβάσεις οδηγούν σε οπισθοδρόμηση και απαξίωση του θεσμού της Δικαιοσύνης και των δικαστικών λειτουργών, καθώς δεν συνάδουν με το κύρος του Κράτους Δικαίου. Με αυτήν την κριτική, επισημαίνει τον κίνδυνο που ενέχει η αντιμετώπιση υποθέσεων μέσω δημόσιων δηλώσεων, τονίζοντας την ανάγκη για ανεξαρτησία και ακεραιότητα στις δικαστικές διαδικασίες.
Φαίνεται, λοιπόν, πως εργαλειοποιώντας τη σοβαρή αυτή υπόθεση έμφυλης βίας, κάνει σαφείς τις διαθέσεις του για μία ακόμη νομοθετική παρέμβαση στους θεσμούς της Δικαιοσύνης. Μοιάζει, δηλαδή, να «αγιοποιούν» την κολαση που βίωσε μια γυναίκα για να στήσουν «αγιογραφία» στον Φλωρίδη.
«VΙP κελί και κράτος δικαίου…»
Ο Α. Λύτρας οδηγήθηκε στην φυλακή την Τετάρτη 19/06, ως επακόλουθο της παραβίασης των περιοριστικών μέτρων που του είχαν επιβληθεί μετά την κακουργηματική δίωξη για τον άγριο ξυλοδαρμό της συζύγου του. Φυσικά, η δικαιοσύνη που όπως έχουμε δει «δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους», έλαβε υπόψη της τη μεταμέλεια του έμπειρου μεγαλοδικηγόρου και τον «πρότερο έντιμο βίο του» και φυσικά μεταφέρεται από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, σε κελί υψίστης ασφαλείας μαζί με άλλους δύο κρατούμενους. Ακούσαμε μάλιστα ότι σύμφωνα με τον νόμο αν ο Λύτρας αποδεχθεί αμοιβαία μετά της συζύγου του την δική του ψυχιατρική παρακολούθηση ( ο ίδιος δηλαδή το δήλωσε) τότε η ποινική του δίωξη λήγει εδώ.
Ο ρόλος της αστικής δικαιοσύνης είναι πασιφανής. Panic button για τις επιζώσες και στην καλύτερη περίπτωση περιοριστικά μέτρα και VIP κελιά για την ασφάλεια των κακοποιητών. 2024 και αντί να εστιάζουμε στην πράξη της κακοποίησης, τη σημασία της πρόληψης και την ανάγκη για πίεση ώστε να ληφθούν περισσότερα, στην ανάγκη για ενίσχυση της εκπαίδευσης γύρω από ζητηματα έμφυλης βίας, εστιάζουμε στην καριέρα ενός κακοποιητή που καταστρέφεται στην «αντρίκια» (βλ.δήλωση Κούγια) πράξη του να παραδεχθεί την πράξη του αφού έχει γίνει πρώτα βούκινο σε όλη την χώρα.
Πολλές φορές η έμφυλη βία βαφτίζεται πτώση από σκάλες και κρύβει το μαρτύριο που βιώνουν αρκετές γυναίκες πίσω από τις κλειστές πόρτες του σπιτιού τους. Σημάδια, μελανιές, χτυπήματα και φωνές που συχνά κρύβονται πίσω από εξηγήσεις που πηγάζουν από τον φόβο των θυμάτων. Να μην ξεχνάμε πως στην έμφυλη βία ο θύτης πρώτα από όλα καταστρέφει την αξιοπρέπει του θύματος. Ο θύτης μέσω της βίας έχει καταφέρει να μειώσει την αυτοπεποίθηση, και την αυτεξουσιότητα του θύματος, σε σημείο που πολλές φορές το ίδιο το θύμα αμφβιβαλλει για την ψυχική του διαύγεια και πιστεύει ότι είναι υπεύθυνο και ένοχο για την κακοποίηση που δέχεται. Η έμφυλη βία θα συνεχίσει να υπάρχει όσο η κοινωνία ασχολείται με το τί ενέργειες έκανε η δεν έκανε το θύμα,αντί να ουρλιάζει για τον θύτη.
Απ’ ο,τι φαίνεται, καμία νομοθεσία δεν ήταν, δεν είναι και δε θα είναι αρκετή. Αν είσαι διάσημος ποινικολόγος, μπορείς ανενόχλητα να βιαιοπραγείς, και να συνεχίζεις να κινείσαι ελεύθερα στους δικαστικούς κύκλους, να αποτελείς απειλή σε θηλυκότητες και να έχεις και ένα ολόκληρο μιντιακό σύστημα να σε ξεπλένει. Το παραμυθάκι με το πέσιμο από τις σκάλες ας σταματήσει εδώ για να μην κουτρουβαλήσουμε και εμείς όσο η πατριαρχία θα βρίσκει τα πατήματα της για να φτάσει όλο και πιο ψηλά. Η μόνη απάντηση είναι η μία να είναι δίπλα στην άλλη. Καμία μόνη ενάντια στην έμφυλη βία. Ο αγώνας που έχουμε να δώσουμε είναι τεράστιος καθώς δεκάδες είναι τα περιστατικά κακοποίησης γυναικών καθημερινά, συνήθως από τους συζύγους, τους εραστές ή κοντινά τους πρόσωπα. Αυτόν τον κόσμο που κουμάντο κάνουν οι κακοποιητές, οι πλούσιοι και οι διαπλεκόμενοι με την εξουσία πρέπει να τον φέρουμε ανάποδα.
Αλληλεγγύη στις κακοποιημένες γυναίκες! Αγώνας στο πλάι τους!
